Voor personen die veel zorg nodig hebben of die het remgeld niet kunnen betalen zijn er specifieke betalingssystemen in het leven geroepen zoals de regeling derde betaler, de maximum factuur en medische kaart. Meer info bij de verschillende ziekenfondsen.
Remgeld
Dit is het meest gebruikelijke systeem. De patiënt betaalt de volledige prijs. Via het getuigschrift dat door de zorgverlener wordt overhandigd wordt een groot deel van dit geld later terugbetaald door het ziekenfonds. Een stuk van het totale bedrag blijft dus voor rekening van de patiënt. Dit bedrag wordt het remgeld genoemd. Het remgeld werd ingevoerd om er voor te zorgen dat personen niet onnodig gebruik zouden maken van de gezondheidszorg. De terugbetalingstarieven van de zorgen verschillen naargelang het gaat om een gewone verzekerde of een voorrangsverzekerde (OMNIO) en naargelang van de categorie van de medische prestatie.
De gewone verzekerde
De gewone verzekerde is de persoon die niet valt onder de categorie van het voorkeursstelsel voor de terugbetalingen.
Terugbetalingsvoet voor de gewone verzekerde:
Terugbetalingsvoet voor de gewone verzekerde:
- Gewone zorg
(bijvoorbeeld, raadpleging van een arts): de klassieke terugbetalingsvoet is 75% van de totale kostprijs. Er wordt echter een minder gunstige voet toegekend voor bepaalde zorgtypes. Zo is een raadpleging van een specialist duurder dan die van een huisarts. - Geneesmiddelen op voorschrift
er zijn vier categorieën geneesmiddelen, waarvoor de terugbetaling varieert van 100% (in geval van zware en langdurige ziekten) tot 20% voor minder nuttige geneesmiddelen of milde ziekten. - Ziekenhuisopname
de berekening gebeurt per "verpleegdag, afhankelijk van :- het type van medische ingreep
- of u een eenpersoons-, tweepersoons- of gemeenschappelijke kamer kiest (toeslagen kunnen worden gevraagd, vooral voor eenpersoonskamers, maar soms ook voor tweepersoonskamers)
- of u al dan niet een geconventioneerde arts kiest
Omnio-statuut
Indien de inkomsten niet hoger zijn dan een bepaald bedrag per jaar, geldt het voorkeursstelsel (OMNIO) voor personen in de volgende situatie:
- weduwen (weduwnaars), invaliden, gepensioneerden en wezen (vandaar de afkorting WIGW)
- personen die afhangen van het OCMW, begunstigden van toelagen voor gehandicapten, werklozen ouder dan 50 jaar die langer dan één jaar werkloos zijn
- de personen ten laste van deze personen
Regeling derde betaler
Dit is een betalingssysteem waarbij het ziekenfonds en de zorgverlener de betaling onderling regelen. De patiënt betaalt uitsluitend het remgeld aan de zorgverlener: het gedeelte dat hij in elk geval moet betalen. De zorgverlener handelt zelf als derde betaler en laat zich het verschil terugbetalen door het RIZIV.
Maximumfactuur
Bij de maximumfactuur wordt er een grens gesteld aan het totaal aan remgelden dat een patiënt of een gezin op één kalenderjaar moet betalen. Boven dat bedrag worden de geneeskundige verstrekkingen volledig vergoed voor de rest van dat kalenderjaar. Iedereen heeft recht op gezondheidszorg, ongeacht zijn of haar inkomen. Deze regel is dus van toepassing voor alle sociaal verzekerden, maar deze grens is in het bijzonder nuttig voor chronisch zieken die naast veel medische kosten, vaak ook weinig financiële draagkracht hebben. De maximumfactuur kan ingevoerd worden op basis van specifieke kenmerken (zoals een verhoogde tegemoetkoming) of op basis van het inkomen van het gezin. Vanaf een bepaalde som aan remgeld (€450,00 of €650,00), krijgt de patiënt het volledige bedrag van de bijkomende kosten terugbetaald. De remgelden die in rekening worden gebracht zijn de volgende:
- remgelden op erelonen van artsen, kinesitherapeuten, verpleegkundigen, ...
- remgelden op technische prestaties zoals operaties, technische onderzoeken, labo-onderzoeken, ...
- remgelden op de geneesmiddelen van de categoriën A en B ( de aanduiding van de categorië vindt u op de verpakking).
- bepaalde ziekenhuiskosten, zoals het persoonlijk aandeel in de ligdagprijs in een algemeen ziekenhuis of het eerste jaar in een psychiatrisch ziekenhuis.
Medische kaart
Een medische kaart is een document dat uitgereikt wordt door het OCMW en waarmee het OCMW de kosten van bepaalde zorgen van een OCMW-cliënt op zich neemt. Hiervoor wordt vooraf een sociaal onderzoek gevoerd, pas daarna wordt de medische kaart aan een persoon toegekend. De voorwaarden voor het verkrijgen van een medische kaart zijn onder andere een laag inkomen en hoge medische kosten. De kaart wordt uitgereikt voor een bepaalde periode en voor een bepaald zorgtraject, deze periode is echter verlengbaar. Elke OCMW kan autonoom beslissen of ze met het systeem medische kaarten wil werken, of met andere woorden niet elk OCMW levert medische kaarten af. De tussenkomst van het OCMW zorgt ervoor dat de zorgverlener betaald wordt voor de geleverde zorg.